استراتژی اختیار معامله چیست؟ ⭐️راهنمای جامع برای [تریدرهای فارکس و بورس]

استراتژی های اختیار معامله – [قرارداد اختیار معامله]

 

استراتژی اختیار معامله (Options Contract) یا آپشن، از جمله قراردادهای مالی مشتقه (Deriatives) هستند. استراتژی اختیار معامله (آپشن)، نشان دهنده 1000 سهم یا دارایی [در بازارهای جهانی 100 سهم] می باشد که، به آن «اندازه قرارداد» گفته می شود.

خریدار برای هر قرارداد، یک هزینه یا پرمیوم (مبلغ کوچک) پرداخت می کند. استراتژی فارکس برای قراردادهای اختیار معامله، بر پایه دو نوع است: آپشن خرید (Call Option)، که به خریدار حق خرید دارایی را می دهد و آپشن فروش (Put Option)، که حق فروش دارایی را به خریدار می دهد.

قرارداد اختیار معامله به خریدار حق می دهد [اما او را ملزم نمی کند] که یک دارایی پایه مانند سهام، کالا یا شاخص های بورسی را، در تاریخ معینی و با قیمتی تعیین شده (قیمت اجرایی) خریداری یا به فروش برساند.

اختیار معامله «آپشن» ترکیب با سیگنال فارکس، یکی از پرکاربرد ترین و البته پیچیده ترین ابزارهای مالی برای معامله گران محسوب می شود. این ابزار، یک جادوگر دوگانه است که می تواند هم ریسک را مهار کند و هم درهای سودآوری را به روی شما بگشاید!

 

 

 

انواع موقعیت‌ ها در استراتژی اختیار معامله

در هر قرارداد اختیار معامله، یک طرف، فروشنده و طرف دیگر خریدار است. از طرف دیگر، دو نوع اختیار شامل اختیار خرید و اختیار فروش وجود دارد.

 

به این ترتیب، انواع موقعیت‌ ها در تریدهای اختیار‌ معامله‌ به صورت زیر است:

 

خریداران، موقعیت‌ های خرید اختیار معامله خرید یا فروش می‌توانند به میزان نامشخصی سود کنند ولی زیان آن ها محدود به مبلغی است که بابت خرید اختیار پرداخت کرده‌اند.

 

آشنایی با انواع استراتژی های اختیار معامله

اختیار معامله [Option Trading]، دارای استراتژی های متنوعی است که، معامله گران بر اساس تحلیل های مختلف و نگرش های گوناگون نسبت به بازار؛ از آنها استفاده می کنند. در اینجا به توضیح چند استراتژی پایه از این دسته می پردازیم:

 

 

خرید افزایش قیمت (Long Call)

این استراتژی، برای سرمایه گذارانی مناسب است؛ که انتظار دارند قیمت سهام یک شرکت افزایش یابد. معامله گر با خرید یک اختیار خرید [Call Option]، حق خرید سهام شرکت را در یک تاریخ و قیمت معین «Strike Price» به دست می آورد.

اگر قیمت سهام بالاتر از قیمت پیش بیتی شده برود، معامله گر می تواند از این افزایش قیمت سود کسب کند.

 

فروش افزایش قیمت (Short Call)

این استراتژی در نقطه مقابل «خرید کال» قرار دارد. معامله گر با فروش افزایش قیمت، پیش بینی می کند که قیمت سهام کاهش می یابد یا ثابت می ماند.

در این حالت، معامله گر پریمیوم (قیمت اختیار معامله) را به عنوان سود دریافت می کند؛ اما اگر قیمت سهام افزایش یابد، معامله گر ممکن است متحمل ضررهای نامحدود شود.

 

خرید کاهش قیمت (Long Put)

استراتژی ارز دیجیتال خرید پوت، برای کسانی است که انتظار دارند قیمت سهام کاهش یابد. معامله گر با خرید اختیار فروش (Put Option)، حق فروش سهام را در یک تاریخ و قیمت معین دریافت می کند.

اگر قیمت سهام کاهش یابد، معامله گر می تواند سهام را به قیمت بالاتری نسبت به بازار بفروشد و سود کند.

 

فروش کاهش قیمت (Short Put)

در این استراتژی، معامله گر انتظار دارد که «قیمت سهام» یا افزایش یابد یا ثابت بماند. با فروش اختیار فروش، معامله گر پریمیوم دریافت می کند. اگر قیمت سهام بالاتر از قیمت ورود باقی بماند، معامله گر می تواند پریمیوم (مبلغ کوچک) را به عنوان سود نگه دارد.

 

اسپرد (Spread)

اسپرد [Spread] یک استراتژی پیشرفته تر است که شامل خرید و فروش هم زمان اختیار معامله با قیمت های مختلف یا تاریخ های انقضای متفاوت است. هدف از این استراتژی «کنترل ریسک» و «کاهش هزینه های معامله» است.

انواع مختلفی از اسپردها وجود دارد، مانند اسپرد گاوی (Bull Spread) که با انتظار افزایش قیمت سهام و اسپرد خرسی (Bear Spread) که با انتظار کاهش قیمت سهام انجام می شود.

 

استرانگل (Strangle)

استرانگل، یک استراتژی محدود ریسک است که در آن معامله گر همزمان یک اختیار خرید (Call Option) و یک اختیار فروش (Put Option) با قیمت های اعتصاب متفاوت و تاریخ انقضا یکسان می خرد.

این استراتژی در صورتی کارآمد است که معامله گر انتظار داشته باشد؛ «نوسانات قیمتی قوی» در سهام رخ دهد، اما مطمئن نباشد که این حرکت قیمتی به کدام سمت خواهد بود.

 

استرادل (Straddle)

استراتژی استرادل، شبیه به «استرانگل» است، اما در این استراتژی، معامله گر همزمان یک اختیار خرید و یک اختیار فروش با قیمت اعتصاب یکسان و تاریخ انقضا مشابه می خرد. این استراتژی زمانی مفید است که معامله گر انتظار نوسان قابل توجهی در قیمت دارد ولی جهت آن را نمی داند.

 

کالر (Collar)

کالر (Collar) یک [استراتژی محافظتی] است که در آن معامله گر یک اختیار فروش می خرد و همزمان یک اختیار خرید می فروشد. این کار، با هدف کاهش ریسک از دست دادن سرمایه و محدود کردن پتانسیل سود، در مقابل محافظت از سهام در برابر افت قیمت انجام می شود.

 

آیرون کاندور (Iron Condor)

آیرون کاندور، یک استراتژی پیچیده تر است که شامل ترکیب دو اسپرد عمودی است: یک «اسپرد گاوی پوت» و یک «اسپرد خرسی کال». این استراتژی در شرایطی که بازار دارای نوسان کم است و معامله گر انتظار دارد که قیمت سهام در یک محدوده مشخص باقی بماند، مورد استفاده قرار می گیرد.

 

پروانه (Butterfly)

باترفلای، از خرید یا فروش ترکیبی اختیار معاملات با سه قیمت اعتصاب مختلف تشکیل شده است. عموما دو اختیار در قیمت «نرخ میانی» فروخته می شود و یک اختیار در هر یک از قیمت های «نرخ بالاتر و پایین تر» خریداری می شود.

این استراتژی، در صورتی که معامله گر انتظار دارد که سهام در نزدیکی قیمت اعتصاب میانی بماند، مورد استفاده قرار می گیرد.

معامله گران باید قبل از استفاده از این «استراتژی ها»، به دقت آن ها را بررسی کرده و بهتر است که ابتدا در یک حساب آزمایشی تمرین کنند. همچنین مشاوره با یک متخصص مالی مجرب می تواند کمک کننده باشد.

 

 

مزایا و معایب انجام معاملات آپشن

استراتژی های اختیار معامله (آپشن ها)، به معامله گران اجازه می دهند تا با پرداخت یک مبلغ کوچک «پریمیوم»، حق خرید یا فروش دارایی را در آینده و با قیمت مشخصی داشته باشند.

این ابزارهای مالی، مشتقه استراتژی های مختلف معاملاتی [مانند استراتژی طلا] را فراهم می کنند که از حفاظت سرمایه گذاری ها در برابر نوسانات بازار تا کسب سود از پیش بینی های بازار متغیر هستند!

 

مزایا

• کنترل بیشتر بر ریسک: فقط میزان «پریمیوم» را به عنوان ریسک دارید، نه کل مبلغ سرمایه گذاری.
• انعطاف پذیری: امکان استفاده از استراتژی های متنوع برای کسب سود و هجینگ.
• پتانسیل سود بالا: سود بالقوه نامحدود برای خریداران آپشن خرید و سود محدود برای خریداران آپشن فروش.
• اهرم مالی: قابلیت کنترل مقدار زیادی از دارایی با سرمایه کمتر.

 

معایب

• پیچیدگی: استراتژی های آپشن می توانند بسیار پیچیده باشند و درک و مدیریت آن ها مشکل است.
• هزینه های مرتبط: پرداخت پریمیوم و کمیسیون ها می توانند هزینه های اضافی ایجاد کنند.
• خطر از دست دادن پریمیوم: در صورت عدم حرکت بازار به جهت مورد نظر، کل پریمیوم پرداختی ممکن است از دست برود.
• زمان بندی حساس: آپشن ها دارای انقضا هستند و ارزش زمانی آن ها می تواند کاهش یابد.

 

 

سوالات متداول

❓چگونه می توان از استراتژی اختیار معامله، برای کسب سود استفاده کرد؟

معامله گران می توانند با خرید «آپشن های خرید یا فروش» و «پیش بینی درست جهت حرکت قیمت»، سود کسب کنند. استراتژی های پیچیده تر مانند [اسپردها] نیز امکان سودآوری را فراهم می آورند.

❓چگونه می توان از استراتژی اختیار معامله، برای هجینگ (محافظت از سرمایه) استفاده کرد؟

خرید آپشن های فروش و استراتژی هایی مانند کالر، به محافظت از سرمایه گذاری ها در برابر افت قیمت ها کمک می کنند. این روش ها ریسک را محدود می کنند.

❓آیا استراتژی های اختیار معامله برای بازارهای با نوسان کم هم کاربرد دارند؟

بله، استراتژی هایی مانند فروش آپشن های نوشته شده و آیرن کاندور برای کسب سود در «بازارهای با نوسان کم» طراحی شده اند.

❓آیا استراتژی های اختیار معامله پیچیده هستند؟

برخی استراتژی ها مانند خرید ساده آپشن ها ساده هستند، اما استراتژی هایی مثل اسپردها و ترکیبات آپشن ها بسیار پیچیده می باشند.

❓چه ریسک هایی در استفاده از اختیار معامله وجود دارد؟

ریسک از دست دادن کل پریمیوم (مبلغ کوچک) پرداختی، هزینه های اضافی، پیچیدگی استراتژی ها و زمان بندی حساس از جمله ریسک های موجود هستند.